طب سنتی راهی برای برون رفت از امراض جسمانی و روحانی

 بسم الله الرحمان ارحیم

چکیده ای  از یکی از مقالات

طب سنتی اسلامی، آمیزه‌ای از طب سنتی ایران، یونانی و...با دستورهای بهداشتی و غذایی قرآن مجید و احادیث نقل شده از پیامبر اسلام(ص) و ائمه اطهار(ع) پیرامون رعایت بهداشت، چگونگی و آداب غذا خوردن و برخی توصیه های درمانی است. ورود دانش طب ایرانیان، یونانیان و....به دوره خلافت بنی عباس بر می گردد. نخستین اطبای راه یافته به دربار عباسیان نیز از استادان مدرسه جندی شاپوربودند. جالب است که عمیق ترین و موثرترین تلاش های علمی در چارچوب طب سنتی و اسلامی نیز توسط ایرانیان انجام شد. برجسته ترین و تاثیر گذارترین اطبای مسلمان مانند رازی و ابن سینا نیز ایرانی بودند. قدما بر این اعتقاد بودند که همه‌ی مخلوقات جهان هستی از چهار عنصر یا رکن آب، خاک، آتش و هوا آفریده شده و تأثیر این ارکان بر هم را موجب بوجود آمدن مزاج‌ها می دانستند. طب سنتی و اسلامی از تعادل بخشیدن به مزاج ها و اخلاط موجود در بدن انسان و شناسایی علّت امراض با توجه به مزاج و اخلاط بحث می کند. طبیب نیز بدنبال کشف مرض با توجه به مزاج و اخلاط و چگونگی دفع اخلاط مضرّ و تعادل بخشیدن به بدن بیمار است. طبیب در طب سنتی و اسلامی، حکیم است. او با وجود شریفی سر و کار دارد که در عالم مخلوقات اشرف و برترین مخلوقات است و سلامت و تندرستی تن انسان مومن راهی برای وصول به قرب الهی و برخورداری از دعای خیر مردم برای نیل به زندگی سعادتمند در دنیا و آخرت است.اما مفهوم دیگری که در این طب بسیار حائز اهمیت است تأثیر متقابل روح و جسم انسان بر یکدیگر است. دستورات این طب برای جسم و روح یک زندگی پر از آرامش در این دنیا پدید می‌آ‌ورد که مقدمه‌ی سعادتمندی و وصول به زندگی بهشتی با عبادت خدای متعال و پیروی از دستورات الهی و دینی در دنیای دیگر است. شیوه های درمانی در طب سنتی و اسلامی با طبیعت سازگاری تمام دارد.داروها نیز یا منشاء نباتی( گیاهی) و یا حیوانی دارند.

پدید اورنده: سجاد ایرجی کجور

زمستان ۱۳۹۲